اِنكار مي شوي تو پسر عَم ، مَيا مَيا

*****************
اي صاحبِ ولايتِ خاتَم ، ميا ميا  

      بر اين زمينِ يكسره ماتَم ، ميا ميا


اي حُجّتِ خدا تو صَبوري و ما عَجول 

     از بهرِ اين عَجولي يِ مُبهَم ، ميا ميا


مَردُم براي مُشكلِ خود گريه مي كنند  

      قربانِ جَدّت عالَم وآدم ، ميا ميا


دريا نخُشكَد! از قَدَمِ شبهِ ياوران   

    موسي يِ طور باش وبه اين يَم ، ميا ميا


والله عاشقم به وِصالِ رُخَت عزيز     

        هر گز مَباد ، مو زِ سَرَت كَم ، ميا ميا


خَلقِ زمان خوشَند به دوري ودوستي  

     بَر بَسته خُلق و خِصلتِ آدَم! ، ميا ميا

از راستی تو هم شدی قربانی دروغ

     قلب دروغ  می تپد از دم  میا میا


آتش فَكَنده اند وتُرا داد مي زنند !    

        ترسم ترا به جوخه برند هَم!، ميا ميا


فصلِ عزيزي و آخِ ناتون گُذشت ُرفت   

         خون مي شود دل تو در اين غَم ، ميا ميا


پيران ما ، در حسرت ديدار مُرده اند     

               پُشتِ يَلانِ     منتظرت خَم   ،  ميا ميا


با نام و روزگارِ تو كاسب شدند بسي !  

                    آقا   ،   براي مُستَمِعِ كم   ، ميا ميا


خون مي دَوَد به چشمِ من از رنجِ اضطراب  

                   اينجا جهنّم است تو يكدَم ، ميا ميا

 

 معدود ياوران تو خَلوَت گُزيده اند      

        تا فَتحِ باب ، از قلَم وفَم  ،  ميا ميا

 

تا ديو جامه گانِ سيه سينه حاضرند    

     بي حاصل است كوثر و زَمزَم ، ميا ميا


آتش فكنده اند وترا داد ميزنند          

     تَرسَم ترا به جوخه بَرَند هَم ، ميا ميا


صد كوفه انتظار كشد كاروان ترا     

          بيعَت نكرده! مي دَهَدَت سَم ، ميا ميا


هر چند سويِ معرفت اندر زشان دهي 

              باشند مُريدِ تاجِ شهِ جَم! ، ميا ميا

 

هر جمعه چشم ميدَوَد از قبله يِ نگاه 

              قرباني يِ صفاتِ چِشاتَم ، ميا ميا


از فَرطِ گريه اي كه دعا كردم ، اي وَلي   

       خشكيده هر دو كاسه يِ چَشمَم ، ميا ميا

 

اين عهد و اين هِزاره ترا لايق است؟ نيست! 

          بگذار تا بريزَدَش چون بَم! ، ميا ميا


يك روز مي رسد كه زمين لايقت شود     

           آن روز مي رود زجهان غم ، ميا ميا


گويند آيي و به روايت كشيده اند !   

             سالي كه جُمعه بود مُحرّم ، ميا ميا


شاهانه بر گُزار شود مَجلِسَت! وَليك  

                زانويِ مُخلصان بغلِ غَم ، ميا ميا


تلخ است كامَ جانِ مريدانِ دَر به دَر  

                  داني هر آنچه نيز ندانم ، ميا ميا

 

عُمري گذشت و داد زَدندَت ، بيا بيا  

             آقا نيامدي!، پس از اين هم  ، ميا ميا


 

تا در مسير كويِ عَدالَت  گذر كني 

               يَا بنَ الحَسَن، هَدَر شَوَدَت دَم ، ميا ميا

 

    سيّد به لطفِ عشق برايَت چُنين سرود

    اِنكار مي شوي تو، پسر عم ، ميا ميا