پردیس نامه (مهندس شجاعی) وبلاگ شخصی

ما خاطره ها داريم از حاجي سيستاني         

منشــي مديــــريت ، شد زنــــده ، بـدر بـرد جــان

در جمع رفيقان هست جاي معاني خالي     

 در كســوت وكـــار مــا ، حقـــا كه بــود  اركــــــان

بوالفضل معاني هم ، چون نامده بابايش     

 همـــراه پـدر مانـــده از فضـــــل و ره احســــــان

در سد طرق هم ماند آن سيّد زين الدين           

 غـــرق زن وزندگـــــي ، هــم مانـده از اين ، هم آن

آبخيز نشينان را يادي بكنيم اي دوست              

 در كــــار، بدست آريـــم رأي و نظــــر ايشــــــان

خوشدل ، دو سه روزي چند با ما سر و كاري داشت    

 بالاخـره نفهميديـــم ،كارمنــد بودش يــا خــــــــان

قند پهلو و  لب سوز است ، چائي حسيني هم    

پاكــــــــي و تميــــــــزي را از مـــرحمــت او دان

حجت كه بود خادم ، از نامدنش نادم              

گـل بوســــــة مشهورش ، هم دل برد و هم جـان

سيّد ز صميم دل ، آهنگ سفر  دارد               

 دستـــي به دعـــــا گيريـد، يــــاران به حـق  قــرآن

در جمع و جماعات ار حالي بدهد باري        

 جـــــاي همگــــي گريـم انــدر طلـب بــــــــــاران

سيد بسرود يك ريز اندر سفر آبخيز    

 صـد بيتـي او اينجـــا ، خود در سفـــــــــر اسـت الان

بخشيــــد عزيـزان گـر ، شعـرم به خطـــا  رفته است

خوابيـده جـه گويد شعــــر ، انـدر خــــور بيـــداران

                                         والسلام

                                                       هذا من فضل ربي

                                                       سيد محمد شجاعي