پردیس نامه (مهندس شجاعی) وبلاگ شخصی

چهل صباح

چهل صبــح اسـت كه طبعــم سخـن دل نســـــرود

طائرگــلشن جـــانم به فـــراز است  و فرود

چهل صبـاح اسـت كه در بيـم واميــدم شــــب وروز

غيرت   اندر   سر   اين  سفره  نديدم شب وروز

چهل صبــاح اسـت دو  چشمـم  به فراســــوي زمان

از  عطش  جان  به  لب  از  ديده ودل اشك روان

چهل صبــاح اسـت بياد  تو دو دستـم به قـــــنوت

تا    ميسر   شو د م   ر ا ه    مصفا ي    هبوت

چهل صبــاح اسـت كه پهناي فلـــك تاريــک اسـت

چون  صراط  اين  ره  عر فا ني   من  باريك است

چهل صبــاح اسـت كه  خون ميچكد از چـشم دلــم

ليلي  ا م  بي   خبر    است   عاشق  بيچاره  دلم

چهل صبــاح اسـت كه  سجـاده  نشـــين  حرمــــم

چو ن   گد ا يا ن    د ر ش  تشنه  لطف  و  كرمم

چهل صبــاح اسـت كه ذكر من ديــــــوانه توئي

 مظهر   لطف   و  صفا   بر  كت  ا ين  خا نه  تو يي

چهل صبــاح اسـت كه محــراب  نمــازم شـــده اي

يار   خلو تكد ه   و   محر م   ر ا ز م   شده اي

 چهل صبــاح اسـت كه ويــــرانه شـــده خــانه دل

كشتي    بيم   و   اميد  م   همه   بنشسته   به  گل

چهل صبــاح اسـت كه  تسبـيح شـب و روز منـــي

نور   چشم  و  نفس   جان  و  همه  سوز  مني

چهل صبــاح اسـت كه همــــراهي مــــرغ سحـرم

پر   پر وا ز   ند ا ر م   كه   شو ي    همسفر م

چهل صبــاح اسـت كه مهمــــان دل غـــم  زده ام

ننگ  من  باد  ا گر   جز  به  ويش  د م  زده ام

چهل صبــاح اسـت به گــــرداب  بــلا غــوطه ورم

جز  بر  د و ست  كه باشد كه به وي شكوه برم؟

چهل صبــاح اسـت كه منــزلگه من ميــــكده است

شهر   زيباي   جها ن   در  نظر م  دهكده  است

چهل صبــاح اسـت حريف   پدر   اهرمنم

كيش   و   ما تم   عجبا   ! تا ج   سر   ا نجمنم

چهل صبــاح اسـت كه  چشمم به تمنا باز است

غر ق  ا سر ا ر  شد م  جمله  وجو د م ر ا ز  است

چهل صبــاح اسـت كه  تا ز د  به  دلم  اسب هوا

تا ر و  پو د م  همه  در  ذ كر  و  تو سل به خدا

چهل صبــاح اسـت گد اي   در  كوي  صنمم

بي  نيا ز   ا ز   همه   آو ا ره   د شت   و  دمنم

چهل صبــاح اسـت كه  چون  شمع  مذابم  بر گل

پر   پر و ا نه   مر ا   شعله   فز ا يد    بر    گل

چهل صبــاح اسـت كه  در  تاب و تب يك خبرم

ز و د    با شد   كه   ببيني   و   نبا شد    ا ثرم

چهل صبــاح اسـت رواق  دل   و جانم   باز  است

من   مجنو ن  به   نياز   حر فه   ليلي  ناز  است

چهل صبــاح اسـت جو ا رح  همه  عادت  به  سكو ت

پر   شد ه   گو ش   د ل    ا ز   نفخه   و  صو  ر   ملكوت

چهل صبــاح اسـت به  حكمت  در  اين  خانه  ز د ند

در  نبستند   و  دري   از  ر ه  ميخا نه   ز   دند

چهل صبــاح اسـت كه    مهمان   ر سو ل    اللهم

از   فهيمي   كه   مر ا   هد يه  شد  عبد ا للهم

 چهل صبــاح اسـت كه   مر غ   طر ب   ا ين   چمنم

سيدا    با     تو     بو د    مقصد    و    ر و ي    سخنم